Špricerov dvorac koji se nalazi u Beočinu u Vojvodini, privlači godinama pažnju turista iako bukivalno propada. Izgrađen je od 1980. do 1982. godine za porodicu imućnih nemačkih veleposednika koja je bila vlasnik beočinske cementare.
Ovo je delo arhitekte Imrea Štajndla, koji je projektovao ovu građevinu u eklektičkom stilu, a njegovo najpoznatije delo je zgrada mađarskog parlamenta u Budimpešti.
Na dvorcu su primetljivi različiti stilovi (gotika, renesansa, romanika i baroko), tako i tada modernog pravca secesije.
Najvredniji deo dvorca je centralni hol a u vreme kada je podignut, oko njega je napravljen i park. Na Instagramu se pojavio snimak ovog zamka kako sada izgleda unutra i spolja, a video je objavila Marija koja se na ovoj mreži potpisuje kao loznayeva. Dvorac sada izgleda poput napuštenih i ukletih zamkova iz filmova jer niko tu ne boravi, a porodica Špicer je Beočin napustila pre Drugog svetskog rata.
Prozori su unutar dvorca polomljeni, građevinska konstrukcija je usled padavina oronula i mnogi zidovi su oštećeni. Uprkos tome što zamak sada deluje zastrašujuće, mnogi su poželeli da ga posete složivši se da je on svedok jedne istorije.
- Lepota! I ja želim da dođem ovde!
Možda vas zanima…
- Divno zdanje! Hoće li se neko setiti da ga restaurira da ne propadne?
- Sačuvajte ga od zaborava!
- Ovde je snimljen film "Bilo jednom u decembru".
- Da li je na prodaju?
- Tuga i naša sramota - bili su neki od komentara.
Nakon što je porodica Špicer napustila ovaj dvorac, on je bio u službi nemačke komande, da bi posle njenog okončanja objekat nacionalizovan. U njemu su nakon toga jedno vreme bili gradska biblioteka, Dom kulture, sedište rukometnog kluba, radio stanica, dom za vojne invalide i na kraju eksluzivan restoran sa prenoćištem. Iako je dvorac danas potpuno zapušten a oko njega raste strnjište i teško se do njega dolazi zbog terena koji se ne održava, zamak jednako i dalje privlači pažnju ljudi koji tuda prolaze i zastaju da se slikaju. Dok je još bio funkcionalan koristio se za snimanje mnogih muzičkih spotova.
Komentari (0)