Iako ju je Bukovski u svojoj poeziji opisao kao nešto što ga je jačalo i što je smatrao hranom i vodom i govorio da od nje postoje i gore stvari, mnogi usamljenost smatraju velikim problemom sa kojim se teško nose. Mnogi ovaj pojam mešaju sa fizičkom usamljenošću ili samačkim životom, a ona nikada nije bila aktuenija nego danas u modernom svetu, kada je tehnologija zamenila prave ljudske odnose.
Nauka je definiše kao nesklad između željenog i postignutog odnosa i po pitanju kvaliteta, ali i kvantiteta. Nedostatak odnosa ili nezadovoljavajući odnosi razvijaju usamljenost kod ljudi, koji počinju da preispituju njihov kvalitet. Međutim, psihologija definiše da ovo osećanje ima više dimenzija uključujući socijalnu i emocionalnu.
Socijalna usamljenost
Mnogi ljudi koji su se našli u nekoj grupi i prepoznali da ne dele ista interesovanja i pripadnost njoj, gaje socijalnu usamljenost, pokazuju studije. Nažalost, često su primorani da budu deo nje i to stvara nezadovoljstva koja se reflektuju na ovaj način. Nedostatak društvene integracije ima kao posledicu ovo stanje i ono je najčešće kod onih koji menjaju grad, školu ili se sele u drugu zemlju.
Emocionalna usamljenost
Dok su pojedinci recimo zadovoljni i srećni svojim životom, oni mogu biti emocionalno usamljeni jer im nedostaje intime i emotivne povezanosti sa partnerom. „Psihologija danas“ navodi da ovo neprijatno iskustvo koje se rađa iz nedostatka intimne veze ili čak postojanja nezadovoljavajuće veze, je najčešće kod onih koji su se tek razveli.
Niski prihodi jedan od razloga usamljenosti
U studiji koja je rađena nad 7.885 ispitanika, među ženama i muškarcima i osobama koje su u različitom statusu, porodičnih ljudi, samaca, zdravstveno ugroženih i zdravih, pušača i fizički aktivnih ljudi, došlo je do zanimljivih rezultata.
Faktori rizika koji su bili primećeni u oba tipa usamljenosti bile su migracije i niski prihodi. Međutim, oni koji su pili, ali i bili fizički aktivni, imali su manju sklonost ka usamljenosti, pokazala je studija Hofmana i saradnika, objavljena u „Psihijatrijskom istraživanju“.
Možda vas zanima…
Kod ljudi koji su živeli sami i bili izloženi psihološkom stresu i slično, bili su u neposrednoj vezi sa emocionalnom usamljenošću, dok su oni koji su bili lošijeg zdravlja i imali neke hronične bolesti, više bili socijalno usamljeni, što dovodi u vezu da druženje i interakcije među ljudima sprečavaju mnoge bolesti poput depresije i anksioznosti.
Obrazovanje i fizička aktivnost umanjuju usamljenost
Rezultati iz studije su pokazali da je ženski deo ispitanika sa obrazovanjem i dobro plaćenim poslom bio manje sklon socijalnoj usamljenosti, ali isto tako i emocionalnoj, kod koje je ulogu igrala i telesna težina. Naime, kod onih gde je indeks telesne mase bio manji, bili su manje usamljeni u emotivnom smislu. Dok su stariji muškarci sa nižim obrazovanjem, češće doživljavali socijalnu usamljenost.
Postavlja se pitanje, zbog čega su oni koji ne vežbaju i piju, manje zadovoljniji društvenim i emotivnim životom? Povezanost možda proizilazi iz toga što su ove navike u korelaciji sa društvenim događajima i interakcijama sa ljudima, tako da ljudi mogu da ostvare i kvalitetne odnose u tim slučajevima.
BONUS VIDEO:
Komentari (0)